Een veelzijdig te gebruiken soort hout
De eik is bestand tegen storm en houdt van licht
Net als de den is de eik een soort lichtboom. Hij doet het niet goed in de schaduw van andere bomen. De gevoelige bladeren kunnen niet tegen vorst, daarom groeien ze pas laat in het voorjaar. De vruchten bevatten veel zetmeel, eiwit en vet, maar ook bittere stoffen. Met de looistoffen van de eikenschors kunnen dierenhuiden tot leer worden verwerkt.
Hoogwaardig gebruikshout
De lang levende eik zorgt voor waardevol hout. Het is hard, duurzaam en sterk. In het verleden werd het meestal gebruikt als bouw- en brandhout. Tegenwoordig worden er van massief of fineerhout hoogwaardige meubels gemaakt.
Eikenhout wordt samen met koper gebruikt voor het maken van wijn- en whiskyvaten.
De eikenschors bevat de looistoffen, die ook als een antibioticum werken.
De omstreden varkenshouderijen op de Schlossberg in Bad Iburg
Het gebruik van eikelmest zonder toestemming leidde eerder tot ernstige conflicten in de omgeving. In de periode rond 1060 werd het terrein rond de volledig beboste Iburger Burgberg beheerd door de bisschop van Osnabrück. Toen de boeren de varkens het bos in dreven en de eikels in zakken verzamelden, probeerde de bisschoppelijke beheerder dit te voorkomen. Maar hij moest door de menigte boze boeren naar Osnabrück vluchten. Bisschop Benno I dreigde op grond van zijn macht en eigendomsrecht een kerkverbod en verbanning uit de gemeenschap door te voeren – echter zonder succes. Hierop volgend probeerde hij met begeleiding van de Dissener gerechtsdeurwaarder Meginbald zijn eigendomsrecht te legitimeren. De gerechtsdeurwaarder reed rondom de berg en verklaarde het afgebakende gebied als permanent bezit van de bisschop en zijn opvolgers. Bisschop Benno I ruimde toen de berg op om hem weer bewoonbaar te maken. Zijn opvolger, bisschop Benno II, stichtte uiteindelijk in 1080 het klooster Iburg, waaraan een residentie was verbonden.
Hallo, ik ben een eik.
Mijn hout is hard en rot niet. Mijn voedzame vruchten zijn het lievelingseten van veel dieren in het bos. Ik kan heel oud worden, wel meer dan 1.000 jaar! Daarom leven er graag dieren op en in mij. In mijn boomholtes leven al heel lang vogels en vleermuizen. Heel veel vlinders en kevers vinden bij mij onderdak en eten. Ook de bijna uitgestorven eikenbok, één van de grootste kevers in Europa.
Deze kever leeft alleen op oude eiken. Hij legt zijn eieren op de schors en de larven eten zichzelf vijf jaar lang het hout binnen. De kever zelf leeft dan nog ongeveer 50 dagen en is niet erg mobiel. Hij wordt met uitsterven bedreigd.
Weet je wie er op de eiken woont?
Ik hou van de eik. Nadat ik mijn eitjes aan de onderkant van het blad heb gelegd, vormt zich een galappel als kraamkamer voor mijn nakomelingen.
Eikenbladeren smaken goed voor mijn rupsen. Voor verpopping wikkelen ze zich zelfs in het blad.
In de herfst verzamel ik de voedzame eikels en verberg ze in de grond als wintervoorraad.
Mijn rupsen bewegen zich meestal in de “ganzenmars” in de boomtoppen. Ze hebben brandharen die roofdieren afweren en erg oncomfortabel zijn voor mensen.
Mijn larve bouwt voor de verpopping onder de eikenschors een wieg van kleine afgeknaagde houtkrullen.
Het volgende station wacht op je.